Vanaf het begin en door alle eeuwen is een drang naar wereld dominantie te zien.
Hier lijkt het in onze tijd ook op – in ieder geval door hen die een stem hebben in deze wereld – ze spreken allen dezelfde taal en zingen dezelfde symfonie van ‘één nieuwe wereld orde (regering)’ om ‘onze’ problemen te kunnen oplossen: ‘global village’, mondiaal financieel systeem (mondiale munt eenheid), VN leger, WHO, enzovoort.
‘Recent’ de European Union, wat laat zien hoe langzaam maar zeker individuele soevereiniteit van landen wordt weggenomen en men moet buigen voor Brussel.
Het Lissabon verdrag is er!
Het in snel tempo verder ontwikkelde technische kennen en kunnen zijn hier een voorbeeld van. Niets lijkt toch meer onmogelijk? ‘
En niets wat zij denken (privé of publiek) te doen zal voor hen onuitvoerbaar zijn’.
Complot theorieën speculatie?
Het privé denken van de wereld elite is onderwerp van veel speculatie, maar wordt nu duidelijk(er) uitgesproken. Dat waar de complot theoristen en Anti globalisten op wijzen KAN grotendeels uitgevoerd worden, maar het hoeft natuurlijk niet waar te zijn.
Men mag het betwijfelen dat één of meerdere van deze mensen ook maar enig duister motief zouden hebben en echt hele eerlijke, oprechte, lieve, democratische en vooruitstrevende medeburgers zijn die ons allemaal de nodige stappen vooruit zullen helpen tot een wereld vol vrede, veiligheid en voorspoed (zonder God weliswaar) en onder hun leiding.
Maar we weten (allemaal) wel dat het erg gevaarlijk is als absolute macht in de handen van 1 of een aantal valt.
Absolute macht corrumpeert absoluut!
Dat zou mogelijk goed kunnen uitpakken en tot de verlangde (broodnodige) verbeteringen zou kunnen leiden, MAAR het kan ook HELEMAAL verkeerd uitpakken!
De geschiedenis leert dat Hitler aan de macht geholpen werd, MAAR zeker ook door het volk verkozen werd met de verwachting dat zijn policy ‘geen woorden maar daden’ de terugkeer van welvaart weer op gang kon brengen. Hij bleek een enorme kat in de zak (‘miskoop’), die toen zijn ware aard steeds zichtbaarder werd, er geen weg terug meer (b)leek.
Met wrange bijsmaak klinkt nog ‘wir haben es nicht gewuscht’, waar velen ook hebben gezegd ‘we hebben het niet geweten’.
Maar wij die nu leven, dit nu lezen, kunnen niet zeggen ‘we hebben het niet geweten’!
Wellicht zullen wij ook eens moeten zeggen ‘wir haben es nicht gewuscht’?
Wat moeten we hier mee?
Sommigen zeggen ‘je kunt er toch niets (meer) aan doen’!
MAAR onze verantwoording dan? Onze kinderen dan? Gods verdoezelde getuigenis dan?
Ester had haar koninklijke waardigheid verkregen voor een tijd als deze …
In de tijd van Ester, werd (ook) een complot gesmeed om een heel volk uit te roeien. Zelfs de Koning was zich niet bewust van de diepere plannen van Haman en tekende ‘zomaar’ voor de uitroeiing van een volk.
Moeten wij in onze tijd lijdzaam toezien?
De vraag is of wij in deze tijd, met wat wij weten, lijdzaam moeten toezien – ‘het gaat toch gebeuren, dat hou je toch niet tegen’!
Of moeten we God nog zoeken en pro-actief onze plaats van voorbede in nemen en zien of God nog iemand ‘tot Koninklijke waardigheid’ heeft gebracht, die nog een keer kan brengen in het lot van miljoenen die zo vernietigt dreigen te worden?
Volgens Timoteus is Gods geopenbaarde wil duidelijk: voorbede, rustig in godsvrucht en waardigheid kunnen leven.
Maar daarnaast ook dat mensen behouden worden (niet alleen maar van het onheil hier op deze aard, maar van het eeuwige onheil dat verharde zondaren te wachten staat) en tot erkentenis der waarheid komen.
En als dit de laatste dagen zijn is Daniel’s boodschap voor ons:
.
>
.